Daha bugün öğrendim doğum gününün 25 Mart olduğunu. Bir kez daha heyecanlandım. Yüreğimin bana gülümsediğini, adını zikrettiğini, üzerine damarlarımdan fotoğrafını kazıdığını tekrar tekrar dışarı çıkıp içeri girince gördüm. Buna fani insan çarpıntı derken yüreğim baki aşk olarak tanımlıyor bu naçizane hadiseyi. Güneşin dahi ayrı bir önem gösterip kızıl örtüsüne bürünerek doğudan belirip özlemle beklediği o… Devamını Oku
Yağmurlu bir mart gecesi gökten düşen damlalarla ıslatıyorum sana olan bu mektubumu. İlk mektubumu okumayışının üzerinden geçen bir koca ay. Oysa ben Güneş’in ışınlarını yansıtan bir dolunayın olduğu gecede sana yansıtmak istedim dolu dolu hislerimi. Okumayarak yaraladığın parçalı bulut misali gönlüm; güneşin kızıl süsünü örtünüp doğacağı o sabaha kadar – mektubumu narin ellerinle açıp, bakmaya… Devamını Oku
“Bir gönderileni bir okuyanı olmasa da kendini kendine yazmaktır mektup” diyor Sinan Yağmur Hüzün Yanığı kitabında. Bir mektubu kendini unutmuş bir kişi nasıl yazabilir? Hangi harfler bir araya gelip dökecek bu kelimeleri kağıdın dört bir köşesine. Ben kendini unutmuş kişi, yazan kalemim. Ey kalemimden dökülen kelimeler. Hangi cümlelerle ifade edeceksiniz unutulmuş benliğimi. Nedir diye sordunuz… Devamını Oku