Musa Dinç’in “Gerçek Hayattan Kesitler” adlı son kitabını bir nefeste okudum. Kurmaca olmamasına rağmen, son derece akıcı ve sürükleyici bir üslupla yazılan kitapta, yazarın kişilik özelliğine uygun olarak olayların yer yer mizahi bir bakış açısıyla değerlendiği bölümler olduğunu görüyoruz. Aynı zamanda başarılı bir mizah yazarı da olan Musa Dinç; çoğumuzun “acı bir tecrübe” olarak nitelendireceği olayları büyük bir samimiyetle, sıradan hadiselermiş gibi aktarıyor. Bu başarısında şüphesiz ki “Zabit” dedesinden gelen sözlü hikâye anlatma geleneğinin etkisi büyük.
Çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği coğrafyadan kaynaklı çetin koşullara rağmen; ninesi, dedesi, ailesi ve yakın çevresiyle birlikte olduğu yıllarda biriktirdiği anılar, yazarın en büyük imgesel zenginliği olmuş. Henüz küçük bir çocukken; otobüse verecek parası olmadığı için kamyonun kasasında tek başına seyahat ederek köydeki dedesinin ve ninesinin yanına gitmesi… Yaz tatilini onların yanında geçirirken başından geçen ilginç olaylar… Bölgenin kültürel yapısını bilmeyen okurların daha önce görmedikleri, duymadıkları yepyeni bir hayat tarzını gözleri önüne sererken; yöre insanlarına da nostaljik bir yolculuk yaptırıyor.
Musa Dinç’in otobiyografik öyküsünün ilk kitabı, çocukluğundan itibaren zihninde yer eden acı-tatlı anılarla başlıyor ve liseden mezun olduğu dönemde son buluyor. Ömrünün yalnızca üçte birine sığan birbirinden ilginç olaylar; okurları dönemin sosyal ve siyasi yaşantısı hakkında da bilgi sahibi yapıyor. Hurafe ve batıl inançların güçlü olduğu bir çevrede yetişen yazarın, tüm olumsuzluklara rağmen, aydın bir insan olmanın gereğini yerine getirdiğini kitaptaki şu satırlarından anlıyoruz:
Orta Çağ’dan kalma ilkel tedavi metotlarının çağdaş medeniyetlerde yeri olmamalıydı. Modern tababette; tükürükle tedavinin yeri yoktur. Bile bile yanlışa çanak tutan mürteciler yok mu? Maalesef halen varlar.
Öğrencilik döneminde karşılaştığı ideolojik ayrımcılığa ve karşıt görüşlü öğrenci ve öğretmenlerden gördüğü şiddete rağmen yılmayıp okulunu başarıyla bitirmesi, uzun yaz tatillerinde çeşitli işlerde çalışarak harçlığını çıkarması, hatta çalışmak için o yaşta gurbete gitmeyi bile göze alması; yazarın okurlara da örnek olacak azim ve kararlılığının bir göstergesi olarak satırlarına yansıyor.
12 Eylül öncesinin toplumsal çalkantılarla dolu ortamında genç Musa’nın nasibine “suçsuz yere gözaltına alınmak ve polisten dayak yemek” düşse de; sonuçta bu acı hatıraları dahi mizah gözlüğünü çıkarmadan okuyucuya aktarmayı başarıyor.
Yazarın ilk aşk deneyimi de pek çoğumuzunki gibi hüsranla bitiyor. Ancak o, okurlara örnek olacak şekilde kırıp dökmeden, sevdiğine sessizce veda etmeyi biliyor.
“Dürüstlüğü ve haksızlıklara karşı durmayı” hiçbir zaman elden bırakmayan yazar, bir otobüs yolculuğu sırasında hemşerisi bir kadına yapılan sarkıntılığa göz yummayıp kendisinden güçlü adamların karşısına tek başına cesaretle dikilebiliyor.
Kendi yaşantınızdan bir şeyler bulacağınız bu otobiyografik öykü kitabını ilgiyle okuyacağınıza eminim. “Acaba ne derler?” kaygısına kapılmadan başından geçenleri cesurca kaleme alan Musa Dinç’in “Gerçek Hayattan Kesitler” kitabının ikincisini merakla bekliyoruz.
Konuk Yazar: Murat Çoküreten
Musa Dinç in kitabını imzalı alma şansına sahip oldum. Gerçekten çok güzel bir kitap incelemesi olmuş ❤️ her iki yazarımı da kutluyorum