Ey cennetten gönlüme düşen hurim; Seni ne kadar özlediğimi hasretinle yanan günlerime sor. Günlerimi anlatan günlüğümün arasına yerleştirdiğim solmayan gülüm; kokun o kadar güzel sinmiş ki her bir saate, okudukça her bir dakikasında misk kokun geliyordu en güzelinden.
Günlerimi yazdım saati saatine, okuyasın diye. Okudukça fark eder misin bu sözlerde benden daha çok seni yazdığımı? Seni düşünerek geçirdiğim anlarımı yaşar mısın ruhu dünyanda? Birkaç damla gözyaşımla ıslattığım sayfalara dokunur musun? Rabbim’e senin için yaptığım duaların âmin sesini işitir misin? Günümü gününe kattığım, zamanımın en kıymetlisi; başkasının günlüğünden kendini okumak nasıl bir duygudur, bana anlatabilir misin?
Adaşın olan bir yabancıya adınla hitap edemeyişimdeki acizliğimi görür müsün? Senden başkasına senin adınla hitap etmek; adı Ayşe olana Fatma demek gibi anlamsızmış meğer. Neden mi? Çünkü isminin karşılığı bir tek sensin gönül dünyamda. Adın sende hayat buluyor, bense hayatımı sende. Düzgün, Değerli taşlar mücevherler Hanımefendi; sana layık olabilir mi(yim)? Canımı canına adasam cananım olur musun?
Gönüllerimizi birleştiren yolda toprak olsam bana doğru gelen ayak izlerini bırakır mısın Gönül Yoldaşım? Birbirine hasretle bakan iki yakayı birleştiren köprüler var. Ey Sevgili; hasretinle yandığım gözlerine, sana elimi uzatsam kavuşturur musun elini elimle, gözlerini gözlerimle? Yüreğimi yüreğinle tutuşturur musun Aşkınla Yandığım?
Dışarım serin görünse de yanan içerimi; söğüdün yaprağı ile narin narin sarar mısın Huyu Güzel Sevdiğim?
Senden başkasına gece eylemişsem yüreğimi, gündüzüm sensin bilesin. Solmasın gülüşünle açan güller, akmasın gözyaşların, bir ömür benimle gülesin. Sana gitmeyen yolu neyleyeyim, giden yolda ise sürüne sürüne olsa da sana geleyim. Söylense de çalınsa da milyonlarca şarkılar, ben seni anlatan türküyü ruhumun gıdası bilip dinleyeyim.
Ah ne yüzünü gördüğüm, ne konuştuğum, ne sesini işittiğim sadece adını, huyunun güzelliğini bildiğim Gönül Yarım; gel bundan sonra günlüğümün tüm sayfalarını beraber yazalım. Sen kalemim ol, bense defterin.
