Hepimiz, güncel pandemi sebebiyle ortaya çıkan değişikliklerden sarsıldık. İnsanlar bu durum ile iklim sorunlarının arasındaki benzerliğe dikkat çekiyorlar. Fakat analojiler (iki olay arasındaki benzerlik) yanıltıcı olabilir ve bazen bilgilendirici olduğu kadar çarpıtıcı da olabilir.
Örneğin, Boston Globe’da Jeff Jacoby’nin yorumu pek anlaşılabilir değildi ve Mike Mann’ın sözlerini acımasızca yanlış aktarmıştı. Mike’ın buna karşı cevabı oldukça iyi oldu:
Kural koyucuların koronavirüse hak ettiği aciliyette davrandığını gördüğüm için rahatladım. Altta yatan daha büyük bir tehdit için de aynı şeyi yapmaları gerekiyor: insan kaynaklı iklim değişikliği.
Jeff Jacoby, geçen köşesinde, (“İklim alarmcılığına karşı şüpheliyim ama koronavirüs korkusunu ciddiye alıyorum.” Fikirler, 15 Mart) uzun sürelerden beri bilim uzmanlarının bilgisini iklim konusunda reddetmesine rağmen koronavirüse dair uzmanların söylediklerini ciddiye almasını bir araya getirmeye çalışıyor.
Jacoby bunu yaparken, iklim tehdidini abartanlara karşı eleştirilerimi “problemi çözümsüz olarak sunan ve kaderle, çaresizlikle, umutsuzlukla beslenmesi” şeklinde yanlış tanımlayarak, sözlerimi konunun dışına çıkardı.
Önceki yorumlarımda belirttiğim gibi, iklim değişikliğinin tahrip edici etkilerine gelindiğinde, Amerika Birleşik Devletleri ve Avustralya da dahil olmak üzere şu anda dünya çapında ortaya çıkan benzeri görülmemiş seller, sıcak hava dalgaları, kuraklık ve orman yangınları dahil olmak üzere birçok şey meydana geliyor ve gerçekler yeteri kadar kötü.
İklim değişikliğinin, şu anda uğraşmamız gereken bir mevzu olduğunu gösteren deliller açıkça ortada. Fakat bu durumu aşırı bir şekilde abartmamıza gerek yok. Özellikle kader ve umutsuzluk söylemini güçlendiriyorsa buna hiç gerek yok.
Korkudan değil ama geleceğin hala ellerimizde olduğunu bilmenin kararlılığıyla, cesurca hareket edersek, en kötü sonuçları engelleyebiliriz. Bu duyarlılık, Jacoby’nin bu konudaki aşırı abartılmış ya da acil olmadığı düşüncesini pek desteklemiyor.
Koronavirüs eğrisini düzleştirmek için sadece günlerimiz varken, karbondioksit emisyon eğrisini düzleştirmek için yıllarımız vardı. Jacoby gibi insanlar sayesinde, üzgünüm ki hala iklim pandemisi içindeyiz.
Michael E. Mann
State College, Pa.
Yazar, Dünya Sistem Bilim Merkezi’nin direktörü olduğu Penn State Üniversitesi’nde profesördür.
İçindekiler
Direkt Bağlantılar
Bazı doğrudan bağlantılar da var. Karantina ve seyahat sınırlandırmaları; kısa ömürlü hava kirleticilerinin emisyonları (NOx, SO2 vb.), su deşarjları ve karbondioksit üzerinde önemli etkiye sahip. Hava ve su kalitesi üzerindeki etkisi çoktan görülür durumda – belki de insanların temiz hava ve su hakkındaki değişen normallerini de eski haline getirebilir.
İş Düzeni Bozuldu
Açıkça görülüyor ki, bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Yakın bir zamanda eski normları ve davranışları koronavirüs öncesi olarak adlandıracağız. Şimdiden, daha önce çekilmiş televizyon programlarını izlerken, el sıkışmalarını ve sarılmalarını görünce garip hissediyorum.
Ancak, en kötü senaryoların gerçekleşmesi için, sonuca götüren faktörlerin bir kombinasyonu olması gerektiği açıktır. İyi ya da kötü şans ve akıllıca veya akılsızca kararlar, birlikte geleceği yaratırlar. Şans, virüsün potensini, kuluçka dönemini ve ölümcüllüğünü yönlendirir, ama toplumsal kararlar hazırlığı (veya eksikliğini), sağlık sistemi planlamasını veya kapasitesini (veya eksikliğini) ve hükümet tepkilerini (yeterli veya yeterli değil) belirler.
İşin gerçeği, her potansiyel geleceğe yalnızca nedir (bilim) ve bu konuda ne yapabiliriz (politika) şeklinde ulaşmamız mümkündür. Bu durum pandemide olduğu gibi iklimde de aynıdır. Hiç kimsenin herhangi bir karar vermediği bir durumda olası bir gelecek gözükmemektedir.
Çeviri
Yazar: Gavin A. Schmidt
Orijinal Metin: RealClimate İnternet Sitesi (20/03/2020)
İklim değişikliğinden bahsettiğimiz, canlı yayın kaydına buraya tıklayarak erişebilirsiniz.
Pandemi sürecinin etkilerini gerçekten güzel, farklı ve mutlaka farkedilmesi gereken bir bakış açısıyla ele alan bir yazı olmuş.insanlar olarak bu süreci kendi bakış açımıza göre yorumladık durduk.İhtiyacımız olan şeyin doğaya olan saygımızı gözden geçirmemiz gerektiğini, aynı ozon tabakası altında yaşayan milyonlarca tür olduğumuzun farkına varmanın ve bugün olduğu gibi bizi zor şartlarda yaşamaya itecek davranışlarımızı değiştirmek olduğunu düşünüyorum.
”Koronavirüs eğrisini düzleştirmek için sadece günlerimiz varken, karbondioksit emisyon eğrisini düzleştirmek için yıllarımız vardı”
Bu cümle çok hoşuma gitti ve şundanda kendi adıma eminimki koronavirüs eğrisinin düzelmesi için gereken günler yılları geçecektir ve bu da dolaylı olarak karbondioksit remisyonu eğrisini düzleştirmek için gereken etkiyi oluşturacaktır. Böyle bir temennim yok ama biz insanlar zorunda kalmadıkça bizim dışımızdaki hayatları önemsemiyoruz…
Teşekkürler …
Sonucunu merak ettiğim bir şey var. Acaba küresel ısınma konusuna ne zaman gereken önemi vereceğiz. Buzullar tamamen eriyip seller ve diğer doğal afetlerle boğuşurken mi? İçecek su bulamadığımızda mı?