ates böcekleri firefly

Sevgi Eken Sevgi Biçe

2

Saçıma ak düştü bu sene,
İlk tanenin havaya düşmesi gibi;
Hiç olacak olanın üstüne.
Hissettim o incecik çiseltiyi…

Kendimi avuttum,
İnandım yalana…
Gözlük takıp dünyayı iyi bildim
Ve güvendim kalabalık olana…

Kimsenin kimseyi bilmediği,
Büyük kentin küçük insanı,
Bitecek acın paylaştıkça,
Günden güne azala azala…

Günüm aydı sevgi bahçesi içinde
Çiçeğim yıldızıma gülümsedi kocaman
Hem de beklemezken hiç kimse
Sanki Samanyolunu keşfettim yeniden

İki yeşil-ela boncuktan ada;
Gülümsedi koşulsuz bana,
İki çetin yay altında,
Ateş böceğim kondu koluma.

Canımı yakan acıyı affetmeyi,
Anadolu’ya zeytin ağacı dikmeyi,
Mahalleliye lokma dökmeyi
O an düşledim, hemen hepsini…

Ona baktım, sevgi eken
Gül diken sevgi biçe,
Ona baktım okyanusa kavuşan
Balığın sevinciyle…

-Sahi ne güzel-
Son düzlükte son kez koşmak,
Ağlamak, gülünü sulamak için,
Hesapsız, kabuğuna çekilmek,
Düşüne tutunmak geceleyin…

Gezmeye, okumaya, güzel bir tiyatro izlemeye aşığım. Gecenin bir yarısı eve giderken, sessizce yanınızdan geçebilirim. Sizinle aynı oyunda, yan yana aynı repliğe gülebiliriz. Evet, o gün bunun farkına varamayabiliriz. Ama belki bir gün, bir anıda, bir yazıda rastlaşırız sizinle. Kim bilir?

2 Comments

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Şapșik

En beklenmedik anda, nameler getirdi güvercinler. Bilmiyorum nasıl vardım yanına, başım kollarımın arasında. Bakışınca gözlerinle, düşüncelerim

Kardan Adam

Güneşin ilk ışıkları henüz yeni yeni karların üzerine vuruyordu. Sabah koşusunu yapmak için evinden hızlı adımlarla

Aynaya Bakınca -1

Saat hayli geç olmuştu ama aksi gibi canı çay çekiyordu. Çayı içtikten sonra gece uyuyamamak vardı

Minik Bir Eğitim Meselesi

Benim minik öğretmenim, bilsen gözlerinden neler öğrendim. Sen uyuyorsun şimdi, ama ben hala eğitimdeyim. Bir öğretmen