Kelimeler artık benim için bir anlam ifade etmiyor ne yazık ki. Ne bir fiil var yapılan ne yapacak fail. Cümlenin kelimelerin birbiri ardınca gelen uyumlu ahengi sonucunda ortaya çıktığını biliyorum. Ama o kelime veya kelimeler benim için bir anlam ifade etmiyorsa veya kelimeler yüklendiği anlamı taşıyamıyorsa ya da taşınmasını istediğim anlam kelimelerle ifade edilemiyorsa…
Kelimelerdeki anlam içine yüklediğiniz duygularda gizlidir. Duygularımı kaybettiğim yerde ne hissettiğimi ben dahi bilmiyorken onu hangi kelimenin dar çerçevesine sığdırabilirim ki. Varlığın yokluktan hiçliğe doğru yürüyüşüydü içimdeki kopan fırtınanın kaybolmuşluğu. Neydi bu kaybettiğim, tekrar kazanabilir miydim bilmiyorum ama tek bildiğim bütün kelimeler seninle anlam kazanıyordu.
Seni bulamamak sana ulaşamamış olmaktaydı belki de tüm kelimeleri anlamsızlığa vuran. “SEN” tek kelime ama içinde her harfin bir araya geliş sanatıyla ortaya çıkan bütün güzel anlamlarda senin sanatkarlığını görebiliyordum. “SEN” tüm kelimelere giden bir eşik nokta. O noktaya varmadan karanlıktan aydınlığa bir geçiş yok. Sorular cevapsız, sözler kifayetsiz, her harf öğrenemeyeceğin bir yabancı dilin alfabesi gibi.
Anlaşılır ile anlaşılamamazlık, varlıkla yokluk arasındaki tek bir bağ: “SEN” bağlandıkça sana daha da kelime hazinem genişliyordu. Çünkü bağlandıkça, sana karşı duygularım artıyor ve bu artış duygu dolu sözcüklerde karşılığını buluyordu. Fiil de sendin faal da. Tüm cümle hayatımın tek özetiydi adeta. “SEN” siz bu tek kelimeden cümleyi çıkaramayabilirsiniz ama ben hayatımın tüm anını onunla anlatabilirim. Çünkü ben hayatımın tüm anlamını SEN’e yüklemişim. O yüzden kelimeler yüklediğiniz duygularla anlam kazanır. Duygusuz birine binlerce sayfa kitap okusanız da onda hiçlikten öteye geçemeyeceksiniz zaten. Hiçlik ise duygusuzluktan daha da öte. Yok olmayı geçin asla var olmamışlığın adı. Duygusuzluktan ben SEN’e kavuşarak kurtulmuşum ama hiçlikten önce yokluğa çıkman lazım ki varlığı yoklukla bilesin. Çünkü her şeyi zıttı ile bilebilirsin.
Kim bu SEN, tek kelimede her şeyi barındıran. Herkesin bir SEN’İ var aslında. Uğruna her şeyi feda edebileceği bir SEN. Onun kalbine bir girersen, onunla birsen, birlikteysen işte o zaman her şey bir olur, bir SEN olur. SEN’İ seversin. Ben SEN’İ, “SEN” kadar seviyorum
Geçmişten gelip geleceğe uzanan tek bir şey var oda SEN. Kelimelerin yolculuğunda SEN yazısı tam olarak içimdeki tarifsiz zannettiğim duyguyu tarif etmiş. Okurken sanki karşımda kendimi gördüm. Elinize yüreğinize kaleminize sağlık.
Elinize sağlık sayın yazar.