Okyanusun ortasında suya hasret
Gibi esir edici güzelliğin
Baharım bahardır, yazım yaz
Çiçeğim çiçek, dallarım budaklı
İkircikli biriciğin muazzam aklı
Her şey yine bu şiirde saklı
Hayal ederim martıları, denizi
Hayal ederim hayal edince
Daha da güzelleşen şeyleri
Bu şeylerin başında, ortasında
Ve tüm cümlelerin sonunda
Sen varsındır
Sen geceme aysındır
Işıkların hepsi bir bir kapandığında
Karanlıkta kaldığımı düşündüğüm an
Yolumu bulduran,
Gecemi ışıtan
Beni tüm o karanlık cümlelerimle birlikte
Aydınlığa çıkaransın
İşte ben, tüm bu imgelerle
Duvarlar örüyorum kendime
Bir adam yüksekliğinde,
Papatya kokuları sürüyorum
Balçıkla sıvadığım güneşe
Kelimelerin yeşerdiği defterimde
Taze güller soluyor
Niyet ediyorum
Bismillahlı adamakıllı bir niyet
Esrimiş dudaklarımla aya fısıldıyorum
İçimdeki mahşeri
Sonra olanlar oldu:
Dua ettim avurtlarım yanarcasına
Bir çatının kenarına kıvrıldım
Şu çatallanmaya başlayan öfkemi
Dinmeyen rüzgarı arkama aldım
Sonra karşılıksız bir şekilde
Teslim ettim ruhumu uykuya
Uyur uyumaz
Ansızın bir düş düşledim
Ansızın gelen ağlama isteği
Ansızın bir sızı gibi saplandı ağrı
Ansızın ay göründü on dördünde
Ansızın bir kadını sevdim gülüşüyle
Düşümde
Kafamdaki yönler allak bullak
Hiç kimse kuzeyi göstermiyor
Yabancı bir yerlere gelmişim
Geri dönüş yolunu bulamıyorum
Ağaç kavuklarına bakıyorum
Karınca yuvalarına
Kayanın yosun tutmuş tarafına
Kuzey de arıyorum seni
En çok bu soğukların
İhtiyacı var sana
Biliyorum
Bu şiir başkadır anlamak isteyene
Anlatır, yakınır, ağlar, sızar köşede
Bu şiir başkadır dilden dile gezer
Anlamak isteyen gönüller sezer
