Mutluluk neydi?
Nasıl olurdu mutluluk?
Bir çocuğun yeni bir oyuncak alması mı mutluluktu?
Ya da bir babanın çalışıp evine aş götürebilmesi mi,
Simitçi amcaların tezgahlarını bitirebilmesinde mi,
Yoksa milyonlar kazanabilmekte mi mutluluk?
Hayır,
Mutluluk bana göre hiçbirindeydi.
Asıl mutluluk onun gülünce kısılan o gözlerindeydi.
Konuk Yazar: Ezel
Saçıma ak düştü bu sene, İlk tanenin havaya düşmesi gibi; Hiç olacak olanın üstüne. Hissettim o
En beklenmedik anda, nameler getirdi güvercinler. Bilmiyorum nasıl vardım yanına, başım kollarımın arasında. Bakışınca gözlerinle, düşüncelerim
Güneşin ilk ışıkları henüz yeni yeni karların üzerine vuruyordu. Sabah koşusunu yapmak için evinden hızlı adımlarla
Bazen bir karınca olurdu; Şafaktan, gün batımına kadar… Kendinden beklenmeyen yükü, Taşırdı patikadan tekrar tekrar. Gülünce,
Saat hayli geç olmuştu ama aksi gibi canı çay çekiyordu. Çayı içtikten sonra gece uyuyamamak vardı
