Şiir Gibi Sevmek (Kusursuz Bir Melodi – Şiir)

3

Kusursuz bir melodiyi aramakta kulaklarım
Kaybolmaktan korkuyorum, kâinat sonsuzluğunda
İdrakimin ötesinde biçare ruhu saklarım
Ne gariptir biliyorum, yok olurum yokluğunda

Bana bir tek söz söyle ki, boşa çıksın gözyaşlarım
Sadece seni düşledim çıktığım her basamakta
Biliyorum alev alev kulaklarda çığlıklarım
Kaç vakittir bende yoksun, çiçeklerimiz solmakta

Sinirlerimi yakıyor, yaprak olmak takvimine
Düğümlendim boğazında, bir heceydim kaderinde
Yırtıp atsan ne olacak, işledim iliklerine
Yeter ki bakmasın bana, yitiyorum gözlerinde

Bazen takıldım ağına bazense korkarak uçtum
Ellerinden kayıp düştüm, kırıldım aşk dergahında
Ben senin son günahın, hiç işlemediğin suçtum
Gölgelen boşluklarımda, işte bak matım şahında

Üşüyor fırçamın ucu, sağa sola savurdukça
Paletimdeki tüm renkler neden kara boyamakta?
Yumrukluyor duvarımı, parmakları soğudukça
Sanki tenimin altında, bir yabancı yaşamakta

Dizlerimi titretiyor, nokta olmak klavyende
Yalnız kokun çeviriyor kabuslarımı hülyaya
Hayallerim yalın ayak koşuyor labirentinde
Anladım rüzgarlarında yükseliyorum semaya

Sen gün batımımda doğan yeni bir ufuk çizgisi
Şiirlerimi anlayıp, güzelleştiren kafiyem
Çırpınan umutlarımın bestelenen son ezgisi
Rotası oldun yolumun, al benliğimi sür madem

Lütfen affet hislerimi, uzak kaldım hatırana
Her nefesinde yeniden doğduğumu bileceğim
Yolculuğumuz biterken artık sözüm olsun sana
Dönünceye kadar bizi, burada bekleyeceğim…

[8+8]

Yaşamak; sonsuzdan beri, koskoca bir tekâmül
Sorulacak tüm sorular kim olduğuma dair
Sahi sayılır mı hiçlik, kaça eder tekabül?
Aramaktayım kendimi, ne gezginim ne şair...

3 Comments

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Minik Bir Eğitim Meselesi

Benim minik öğretmenim, bilsen gözlerinden neler öğrendim. Sen uyuyorsun şimdi, ama ben hala eğitimdeyim. Bir öğretmen

Gün Doğarken

Bir gece yarısı uyanmıştım, gözlerimi açmadan önce uzun bir soluk düşündüm, birazdan saatim çalacak ve saatimin