Belin büküp eğri değnek tutanda,
Kızın, oğlun selvi boyan denk olanda,
Eteğine huzurunan varam da,
Kavuşursak yüreğimiz coş olur!
Duydum benzin hasta düşmüş,
Güzün peşi kara kışmış,
Bağrın alev, alnın yaşmış,
Kavuşursak ciğerimiz coş olur!
Tabip gelse cana neyler?
Halın bilmez, derman söyler.
Tenhalarda içip meyler,
Kavuşursak şu göynümüz coş olur!
Kahraman nereye gider? Kahramanın yolculuğu nerede başlar, nasıl devam eder ve nerede sonlanır? Tüm bu sorular
“Kaderin köleleri değiliz aksine kaderin elleriyiz. “Roger Garaudy” Gülbahar Okumuş’un “Kaderini Sev” adlı romanını bitirdikten sonra
Arif Damar; bir yönüyle toplumcu-gerçekçi, bir yönüyle İkinci Yenici ama her zaman kendisi olmuş çok özel
Öykü 80 darbesinin yapıldığı gece henüz subay olmuş ve bıyıkları yeni terlemiş bir delikanlıydım. O yıllarda
Yaşamını Almanya’da sürdüren yazar Sırrı Ayhan’ın “Berberin Dansı” adlı kitabını yeni okudum. Sürükleyicilik açısından mükemmel bir kitap
