Gün, ahvalim sorsan ne olur?
Dost gülüşün yarama derman olur.
Kara kaşlım, gözüm nuru, hasretim,
Canım darda koyma, gel, ne olur.
Sırma saçın dalgalanır yel esende,
Gönül sevmiş, neyler, görsem de görmesem de.
Duyarım, sıcak kokun vurur ensemde,
Fikrim darda koyma, gel, ne olur.
Selvi boyun topuk vurur tanırım,
Hayalımda gül benzine varırım.
Yolum uzun, iner çıkar, bilirim,
Göğsüm darda koyma, gel!
Ne olur?
Kahraman nereye gider? Kahramanın yolculuğu nerede başlar, nasıl devam eder ve nerede sonlanır? Tüm bu sorular
“Kaderin köleleri değiliz aksine kaderin elleriyiz. “Roger Garaudy” Gülbahar Okumuş’un “Kaderini Sev” adlı romanını bitirdikten sonra
Arif Damar; bir yönüyle toplumcu-gerçekçi, bir yönüyle İkinci Yenici ama her zaman kendisi olmuş çok özel
Öykü 80 darbesinin yapıldığı gece henüz subay olmuş ve bıyıkları yeni terlemiş bir delikanlıydım. O yıllarda
Yaşamını Almanya’da sürdüren yazar Sırrı Ayhan’ın “Berberin Dansı” adlı kitabını yeni okudum. Sürükleyicilik açısından mükemmel bir kitap
