Nur (Gün, ahvalim sorsan ne olur? – Şiir)

Gün, ahvalim sorsan ne olur?

Dost gülüşün yarama derman olur.

Kara kaşlım, gözüm nuru, hasretim,

Canım darda koyma, gel, ne olur.

 

Sırma saçın dalgalanır yel esende,

Gönül sevmiş, neyler, görsem de görmesem de.

Duyarım, sıcak kokun vurur ensemde,

Fikrim darda koyma, gel, ne olur.

 

Selvi boyun topuk vurur tanırım,

Hayalımda gül benzine varırım.

Yolum uzun, iner çıkar, bilirim,

Göğsüm darda koyma, gel!

Ne olur?

Tıbbiyeden arttırdığım enerjimle kahve üzerine okuyup araştırıyorum. Kendi günümde kendi saatimde de sizlerle paylaşıyorum. Korkmayın sadece bilgi sunmuyorum. Boşluklara sohbet-muhabbet serpiştiriyorum. Katılımlarınızdan ziyadesiyle memnun olurum. Ayrıca merak ederseniz, sosyal medyanın bol fotoğraf paylaşılan malum mecrasında “zmbaykara” hesabında vakit öldürüyorum. Suç ortağı olmak isteyenleri beklerim.

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Ayak İzi

Düşüncelerimin seyisi olmuşum; efendim bir gelir bir gider. Arzularımın kölesi olmuşum; zincirim bir gerilir bir gevşer.

Sevgi Eken Sevgi Biçe

Saçıma ak düştü bu sene, İlk tanenin havaya düşmesi gibi; Hiç olacak olanın üstüne. Hissettim o

Şapșik

En beklenmedik anda, nameler getirdi güvercinler. Bilmiyorum nasıl vardım yanına, başım kollarımın arasında. Bakışınca gözlerinle, düşüncelerim