Toprak,
Kayalıkların üzerindeyim. Hava sanki benim ruh halimi yansıtır gibi buhranlı… Gri bulutlar, hırçın deniz
Üç genç arkadaş sırtlarında çantayla köyün dolambaçlı yollarında yürüyorlardı. Hem güneşten bunalmış vücutları terden sırılsıklam olmuş;
Bazen yok olmak istersin, onun mahzun gözlerinde Oysa sonunu bilirsin, yitip gitmek zülüfünde Günlerce haber beklersin,
Şimdi oturdum seni anlatıyorum. Tüm işim bu. Bu günü takvimlerden çalıp sana ayırdım. Dünyanın düzeni filan
Bir şiiri okurken hep bize hissettirdiklerini düşünürüz peki şairin yazarken ne hissettiğini hiç düşündük mü? Bugün
Sevgi tüm yorgunlukları göğüsleyebilecek yegane güçtür, ne için sevdiğini unutmadan.
Çünkü unuttuğu anda yenilgiler kapısına diziliyor zaten insanın.
Yazı için teşekkürler sayın yazar 🙂
“Sen oku, sen inan, hepsi geçecek. ”
Ah bir güzel sevebilsek atıcaz üzerimizden yorgunluğun esaretini.
” Sevgi vefa gördüğünde artmayan cefa gördüğünde azalmayan şeydir.” Ve sevgi hiçbir karşılık beklemez. Sevginin
amacı ruhu beslemek, ego tatmin etmek değil. Yazı için çok teşekkürler .