Hâl
Karşı tepe beyazınan boyanmış,
Yar yirmilik, ömürden bıkmış usanmış.
Kâh eğlemiş kâh döğüşmüş kâh içmiş,
Gözüm nuru onun ilen sınanmış.
Vakti geçti üzüm topla asmadan,
Uzak ola hasım ile yosmadan.
Fidan belen eğer zeval gelirse,
Hiç duramam Memed’ini asmadan.
Bizim ele yarın yine gelesin,
Al mendilim gerdanına süresin.
Bu âlemden sen yok iken göçersem,
Can suyumu sol elinden veresin.
Kahraman nereye gider? Kahramanın yolculuğu nerede başlar, nasıl devam eder ve nerede sonlanır? Tüm bu sorular
“Kaderin köleleri değiliz aksine kaderin elleriyiz. “Roger Garaudy” Gülbahar Okumuş’un “Kaderini Sev” adlı romanını bitirdikten sonra
Arif Damar; bir yönüyle toplumcu-gerçekçi, bir yönüyle İkinci Yenici ama her zaman kendisi olmuş çok özel
Öykü 80 darbesinin yapıldığı gece henüz subay olmuş ve bıyıkları yeni terlemiş bir delikanlıydım. O yıllarda
Yaşamını Almanya’da sürdüren yazar Sırrı Ayhan’ın “Berberin Dansı” adlı kitabını yeni okudum. Sürükleyicilik açısından mükemmel bir kitap
