Hâl (Karşı tepe beyazınan boyanmış)

Hâl

Karşı tepe beyazınan boyanmış,

Yar yirmilik, ömürden bıkmış usanmış.

Kâh eğlemiş kâh döğüşmüş kâh içmiş,

Gözüm nuru onun ilen sınanmış.

 

Vakti geçti üzüm topla asmadan,

Uzak ola hasım ile yosmadan.

Fidan belen eğer zeval gelirse,

Hiç duramam Memed’ini asmadan.

 

Bizim ele yarın yine gelesin,

Al mendilim gerdanına süresin.

Bu âlemden sen yok iken göçersem,

Can suyumu sol elinden veresin.

Tıbbiyeden arttırdığım enerjimle kahve üzerine okuyup araştırıyorum. Kendi günümde kendi saatimde de sizlerle paylaşıyorum. Korkmayın sadece bilgi sunmuyorum. Boşluklara sohbet-muhabbet serpiştiriyorum. Katılımlarınızdan ziyadesiyle memnun olurum. Ayrıca merak ederseniz, sosyal medyanın bol fotoğraf paylaşılan malum mecrasında “zmbaykara” hesabında vakit öldürüyorum. Suç ortağı olmak isteyenleri beklerim.

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Gece – Şiir

Gecenin sessizliğini bozan yankılarda, Karanlığını kesen ışık demetlerinde, Yalnızlığımı pekiştiren ayak izlerinde ve Ara sıra gelen

Başka Bir Zaman

Radyo, cızırtıyla son hava durumu bültenini verirken şehrin merkezinde bir evin kapısı yavaşça açıldı. Açık sarı

Ayak İzi

Düşüncelerimin seyisi olmuşum; efendim bir gelir bir gider. Arzularımın kölesi olmuşum; zincirim bir gerilir bir gevşer.