Vuslat (Belin büküp eğri değnek tutanda...) aşık veysel şatıroğlu

Vuslat (Belin büküp eğri değnek tutanda…)

Belin büküp eğri değnek tutanda,

Kızın, oğlun selvi boyan denk olanda,

Eteğine huzurunan varam da,

Kavuşursak yüreğimiz coş olur!

 

Duydum benzin hasta düşmüş,

Güzün peşi kara kışmış,

Bağrın alev, alnın yaşmış,

Kavuşursak ciğerimiz coş olur!

 

Tabip gelse cana neyler?

Halın bilmez, derman söyler.

Tenhalarda içip meyler,

Kavuşursak şu göynümüz coş olur!

Tıbbiyeden arttırdığım enerjimle kahve üzerine okuyup araştırıyorum. Kendi günümde kendi saatimde de sizlerle paylaşıyorum. Korkmayın sadece bilgi sunmuyorum. Boşluklara sohbet-muhabbet serpiştiriyorum. Katılımlarınızdan ziyadesiyle memnun olurum. Ayrıca merak ederseniz, sosyal medyanın bol fotoğraf paylaşılan malum mecrasında “zmbaykara” hesabında vakit öldürüyorum. Suç ortağı olmak isteyenleri beklerim.

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Gece – Şiir

Gecenin sessizliğini bozan yankılarda, Karanlığını kesen ışık demetlerinde, Yalnızlığımı pekiştiren ayak izlerinde ve Ara sıra gelen

Başka Bir Zaman

Radyo, cızırtıyla son hava durumu bültenini verirken şehrin merkezinde bir evin kapısı yavaşça açıldı. Açık sarı

Ayak İzi

Düşüncelerimin seyisi olmuşum; efendim bir gelir bir gider. Arzularımın kölesi olmuşum; zincirim bir gerilir bir gevşer.