Gece – Şiir

Gecenin sessizliğini bozan yankılarda,
Karanlığını kesen ışık demetlerinde,
Yalnızlığımı pekiştiren ayak izlerinde ve
Ara sıra gelen çakıl seslerinde…

Bir yatak başı romanı gibi,
Elimde şemsiye, sırtımda palto ile
Buldum kendimi,
Yağmurun dinmesini beklerken bir binanın köşesinde.

Efkarlıyım, seni suçluyorum.
Oysa hata benim, kafamda kuruyorum.
Dalgınım… elim dudaklarımda.
Ateşim yok, sigarayı hayatımda hiç içmedim…

Alışkanlık oldu düşüncelerim;
Kafam her zamankinden biraz daha hoş.
Alkol de almadım…
Ama bugün, kendimden pek de emin değilim.

gece ayrilis

"Her şey üstüme üstüme geliyor" derdim ama bir akıllı çıkıp "Sen terse gidiyorsun" diyecek diye demiyorum.

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Mum (Şiir – Serenay Özkan)

Mum Yarı yanar mum boş çerçevede gördüğünde kendini Ayın küresinde yıldızlar bir çember yaratmış Çocukların rüyalarını.

Başka Bir Zaman

Radyo, cızırtıyla son hava durumu bültenini verirken şehrin merkezinde bir evin kapısı yavaşça açıldı. Açık sarı