Bazen yok olmak istersin, onun mahzun gözlerinde
Oysa sonunu bilirsin, yitip gitmek zülüfünde
Günlerce haber beklersin, tutulursun kaderinde
Ve derdine dert eklersin, kaybolursun mazilerde
Şu ağlayan keman sesi, bana onu hatırlatır
Şiir gibi her halesi, yazabilsem satır satır
İlmek olur gözyaşların, dolanır durur boynuna
Tam kendini bırakırsın, birden o düşer aklına
Pencereden uzanırsın, hülyası eser koynuna
İşte o zaman anlarsın, mecbursundur kokusuna
Şu ızdırabın ilacı, viran gönlüme gazelsin
Kaçırma bakışlarını, sen her halinle güzelsin
Nedendir hiç bilemezsin, gözlerin dolar ansızın
Anla rüyada değilsin, istesen uyanamazsın
Tadı kalmaz hissedersin, ne kışın ne de baharın
Artık boğuk bir bestesin, anlamı bu mudur aşkın?
Şu yemyeşil verandada, beni beklesin isterdim
Unuttuğu anılarda, küçücük bir ihtimaldim
[8+8]
Olsun, biz de olduğu kadar güzeldik!