geceler - tren istasyonu ve kadın

Geceler (Ses Yankı Yapmış Tabutta – Şiir)

Geceler dört duvar…

Zifiri karanlık,

Karmaşık göğsüme,

Sürdüğüm bir allık…

 

Soluksuz olduğum saatler,

Dakikalar,

Saniyeler…

Ne yana dönsem kalabalık..

 

Kulaklarımda sesler…

Zihnim sahne almış,

3.perde…

4.piyes…

 

Bazen kar yağıyor,

Bazen fırtına…

Dün içimdeki çocuk öldü mesela,

Bugün yas tutuyor bir kukla…

 

Ses yankı yapmış tabutta,

Şimdi gözüm tik takta,

Tik, tak…

Tik, tak…

 

Zaman kavramı nasılda sığıyordu,

Metal bir taslağa,

Yaşam sıkışmış,

İki çubuk arasında…

 

Tik, tak..

Göğsümde gerilmiş bir çark…

Hep on ikiden vuruluyor,

Hiç mi olmaz fark…

 

Gözlerim konuşuyor

Zaman zaman..

Susturamıyorum…

 

Dişlerim tren rayı sanki,

Zihnimde hep o Terazi..!

 

Geceler,

Geceler…

 

Ay hilal…

 

Ayaklarım sallanıyor,

Düşmekten korkmuyorum,

 

Yıldızlarım var benim…

 

Ben bana bakıyorum,

Korkuyorum..

 

Saygı ve sevgiler..🌸

Konuk Yazar: Seren Yıldız

Yorum bırakın

Your email address will not be published.

Edebiyat Kategorisinde Son Yazılar

Sevgi Eken Sevgi Biçe

Saçıma ak düştü bu sene, İlk tanenin havaya düşmesi gibi; Hiç olacak olanın üstüne. Hissettim o

Şapșik

En beklenmedik anda, nameler getirdi güvercinler. Bilmiyorum nasıl vardım yanına, başım kollarımın arasında. Bakışınca gözlerinle, düşüncelerim

Kardan Adam

Güneşin ilk ışıkları henüz yeni yeni karların üzerine vuruyordu. Sabah koşusunu yapmak için evinden hızlı adımlarla

Aynaya Bakınca -1

Saat hayli geç olmuştu ama aksi gibi canı çay çekiyordu. Çayı içtikten sonra gece uyuyamamak vardı