Cam kenarında karalardım bir şeyler
Duygularım firariydi aklımdan.
İlham olan yağmurlar vardı bana.
Kelebeklerim vardı özgürce uçuşan.
Gitarım, ritm tutardı aşkıma,
Kopmadan önce telleri.
Gözümden okurdum senin kalbini,
Bana bakmayan gözlerinden.
Bir otobüsü daha kaçırırdım seninle,
Birkaç nefes daha alabilmek isterdim beraber.
Pek de sevmezdim Ankara’yı.
Deniz yoktu dertleşecek
Şiir yoktu doğasında.
Sen vardın tek.
Duraktaki kısa sohbetlerimiz.
Ve bırakmıştın bizi.
Omzum mu yumuşak değildi,
Ellerim mi soğuktu? Düşünür dururdum.
Dostlar söylerdi kumarda kazanacakmışım.
Bilmezlerdi hayatımın kumarını oynadığımı.
Düşünürdüm.
Ve yazardım yine, karalardım bir şeyler cam kenarlarında.
Sen duyamazdın tabi, göremezdin de.
Düşünmezdin belki de.
Damlalarım mürekkebini dağıtırdı sadece.
Onaramazdım kırılmışlığımı sadece yazardım,
Yine de yazardım.
Yazar: Bir Dost
Çok güzel bir anlatım yaşadım sanki yazıyı okurken dalmışım öylece uzaklara..