Gün, ahvalim sorsan ne olur?
Dost gülüşün yarama derman olur.
Kara kaşlım, gözüm nuru, hasretim,
Canım darda koyma, gel, ne olur.
Sırma saçın dalgalanır yel esende,
Gönül sevmiş, neyler, görsem de görmesem de.
Duyarım, sıcak kokun vurur ensemde,
Fikrim darda koyma, gel, ne olur.
Selvi boyun topuk vurur tanırım,
Hayalımda gül benzine varırım.
Yolum uzun, iner çıkar, bilirim,
Göğsüm darda koyma, gel!
Ne olur?
Saçıma ak düştü bu sene, İlk tanenin havaya düşmesi gibi; Hiç olacak olanın üstüne. Hissettim o
En beklenmedik anda, nameler getirdi güvercinler. Bilmiyorum nasıl vardım yanına, başım kollarımın arasında. Bakışınca gözlerinle, düşüncelerim
Güneşin ilk ışıkları henüz yeni yeni karların üzerine vuruyordu. Sabah koşusunu yapmak için evinden hızlı adımlarla
Bazen bir karınca olurdu; Şafaktan, gün batımına kadar… Kendinden beklenmeyen yükü, Taşırdı patikadan tekrar tekrar. Gülünce,
Saat hayli geç olmuştu ama aksi gibi canı çay çekiyordu. Çayı içtikten sonra gece uyuyamamak vardı
