Günlerimiz battıkça ve batarken üstümüzden
Yarınlara yelken açarız hiçbir şey eksilmez ümidimizden
Bulmak için yolumuzu gecelerde
Doğmak için yeniden kendimize
Varmak için her daim gündüze
Hani gördüğümüz rüyalardaki gibi
Çaldığımız o neşeli şarkılarda
El ele koştuğumuz tepelerde
Yankılanırdı ya gülüşlerimiz
Ve ardından parlardı yıldızlar
Parlardı gözlerimizde bir ateş
Daha görmeden güneşi
Doğardı günler yüreğimize
İşte asıl o günlere doğru
Açtık yelkenlerini kağıttan gemilerimizin
Gülüşlerimiz rüzgarımız oldu
Yıldızlara çevirdik dümenimizi
Işığı bulmak için, bulmak için kendimizi.
Konuk Yazar: Enes Çelikmakas
Gerçekten güzel ve anlamlı bir şiir. Elinize sağlık sayın yazar.